Αν ο James Hetfield ήταν σεφ, θα μαγείρευε όπως ο Μιχαήλ Ζάχαρης. Όχι, σοβαρά. Αυτός ο τύπος δεν φτιάχνει απλώς φαγητό—δημιουργεί γαστρονομικά riffs που σε βαράνε όπως το πρώτο άκουσμα του Master of Puppets.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στο Πειραιά, ο Μιχαήλ ξεκίνησε το ταξίδι του στις κουζίνες με την ίδια δίψα που έχει ένας έφηβος όταν πιάνει πρώτη φορά κιθάρα και παίζει το Smoke on the Water. Ξεκίνησε από μικρά «κουτιά» του Πειραιά, αλλά αντί να κάνει απλά “covers” συνταγών, έφτιαχνε δικά του “albums” γεύσεων.
Γαστρονομικός Slayer: Γεύσεις βαριές, riffs κοφτερά
Κάποιοι σεφ μαγειρεύουν σαν indie rockers—απαλά, ήσυχα, με λίγο πιάνο στο background. Ο Ζάχαρης; Μαγειρεύει σαν τους Slayer: βαρύς, αδυσώπητος, με γεύσεις που βαράνε σαν δίκαση του Dave Lombardo.
Το αρνί του; “Angel of Death” σε μορφή φαγητού—ζουμερό, με πικάντικες πινελιές που καίνε σαν breakdown των Pantera. Το ψάρι του; Μια ωδή στους Iron Maiden, ένα ταξίδι που ξεκινάει ήρεμα σαν το Fear of the Dark και τελειώνει με μια έκρηξη umami που σε στέλνει απευθείας στο φινάλε του Hallowed Be Thy Name.
Μαγειρική σαν mosh pit
Δεν μιλάμε για αργό, ρομαντικό μαγείρεμα. Η κουζίνα του είναι σαν mosh pit σε συναυλία των Slipknot—καρδιές χτυπάνε, μαχαίρια ανεβοκατεβαίνουν, και κάθε μπουκιά είναι ένα breakdown που σε κάνει να θες να σηκώσεις το πιρούνι και να ουρλιάξεις “HELL YEAH”!
Αλλά πέρα από τη βαβούρα και το χάος, υπάρχει τεχνική. Ο Ζάχαρης είναι ο Randy Rhoads της κουζίνας—κοφτερές κινήσεις, χειρουργική ακρίβεια, και μια αίσθηση ότι το solo του θα μείνει στην ιστορία.
Ένα jam session στην κουζίνα
Προσωπικά, θα ήθελα να μπω στην κουζίνα μαζί του για ένα culinary jam session. Να τζαμάρουμε με καυτερές σάλτσες, να ρίχνουμε μπαχαρικά σαν να είναι power chords, και να δημιουργήσουμε κάτι που θα κάνει τον κόσμο να σηκώσει τα πιρούνια ψηλά και να headbang-άρει.
Γιατί, φίλοι μου, η μαγειρική του Μιχαήλ Ζάχαρη δεν είναι απλώς φαγητό—είναι HEAVY METAL ΣΕ ΠΙΑΤΟ. 
Επόμενη Στάση: Μαζί στη Σκηνή (ή στην Κουζίνα!)
Όταν συναντηθούμε στην κουζίνα, Μιχαήλ, να είσαι έτοιμος. Θα φέρω τις κιθάρες, εσύ φέρε τα μαχαίρια. Και μαζί, θα γράψουμε το Highway to Hell της γαστρονομίας. 
