Όταν ξεκινούσαμε, “καλός μάγειρας” σήμαινε να βγάζεις το φαγητό στην ώρα του.
Ζεστό. Νόστιμο. Κομμένο σωστά. Με λίγο ιδρώτα και καμμένο δάχτυλο από πίσω.
Αρκούσε.
Το 2025 όμως… δεν φτάνει πια.
Σήμερα, η γεύση είναι το ελάχιστο.
Ο πελάτης την περιμένει.
Ο foodie τη φωτογραφίζει.
Ο σερβιτόρος την περιγράφει σαν να δίνει TED Talk.
Αλλά κανείς δεν ρωτάει: πώς είσαι εσύ, ρε μάγειρα;
Κι εδώ αρχίζει το πρόβλημα.
Γιατί το φαγητό σου έχει όση ψυχή έχεις εσύ να δώσεις.
Και αν μέσα σου είσαι άδειος, κουρασμένος, κομμένος από ζωή…
το καλύτερο πιάτο σου μοιάζει με γαστρονομικό ψέμα.
Ο μάγειρας του 2025 δεν είναι μόνο τεχνίτης. Είναι επιζών.
• Επιζών από βάρδιες που ξεσκίζουν τον ύπνο του.
• Από managers που μετράνε cost και όχι ανθρώπους.
• Από συνεργάτες που κοιτάνε followers, όχι συνταγές.
• Από το “φαίνεσαι κουρασμένος, αλλά το μαγαζί είναι γεμάτο – μη γκρινιάζεις.”
Και τι θα πει λοιπόν “καλός μάγειρας”;
Είναι αυτός που:
• Ξέρει να κάνει beurre blanc, αλλά και να κρατήσει όρθιο τον εαυτό του.
• Ξέρει πότε να κόψει το ψάρι και πότε να πει “όχι άλλο σήμερα”.
• Ξέρει πως η γεύση δεν φτιάχνεται μόνο με τεχνική —
φτιάχνεται με αγάπη, με πόνο, με ειλικρίνεια.
Μπορείς να κάνεις σφαγές στο pass,
να εκτελείς 150 covers με τα μάτια κλειστά,
να στήσεις πιάτο σαν πίνακα.
Αλλά αν δεν έχεις μάθει να ακούς την ομάδα σου,
αν ο commis σου σε φοβάται,
αν βρίζεις για να νιώσεις ανώτερος,
αν γελάς με το burnout σαν να είναι μετάλλιο…
τότε δεν είσαι καλός μάγειρας. Είσαι απλά άλλος ένας κλώνος.
Ο καλός μάγειρας του 2025 θα είναι κάποιος που τρέφει — όχι μόνο τα στομάχια, αλλά και τους ανθρώπους γύρω του.
Θα έχει γνώσεις.
Θα έχει τεχνική.
Αλλά κυρίως θα έχει συνείδηση.
Θα μαγειρεύει με καρδιά. Όχι με καψόνι.
Και ξέρεις τι άλλο;
Θα φροντίζει και τον εαυτό του.
Θα τρώει κανονικά. Θα κοιμάται. Θα λέει “δεν μπορώ σήμερα”.
Κι αν κάποιος τον πει “αδύναμο”, θα χαμογελάει.
Γιατί ξέρει πως το μαχαίρι δεν κόβει μόνο.
Κόβει και τον μάγειρα, άμα δεν προσέξει.
Και άμα αυτό σε πονάει, φίλε μάγειρα,
ίσως ήρθε η ώρα να αλλάξεις τρόπο — όχι επάγγελμα.
🥄 Μέχρι τότε, να θυμάσαι:
Το καλύτερο πιάτο που έχεις φτιάξει ποτέ, δεν το έχεις μαγειρέψει ακόμα.
Γιατί θα το φτιάξεις τη μέρα που θα είσαι καλά. Όχι απλά καλός.
Θες να κάνουμε σειρά με τέτοια άρθρα;
“Ο Μάγειρας του Μέλλοντος”,
“Η Κουζίνα Μετά το Burnout”,
ή
“Δεν Είσαι Sous-Chef, Είσαι Άνθρωπος Πρώτα”;
