Ξέρεις εκείνον τον τύπο που μπαίνει στην κουζίνα και από το πρώτο δευτερόλεπτο που πατάει το πόδι του μυρίζεις την καταστροφή;
Αυτός ο τύπος ήταν ο Μιχάλης.
Εμφάνιση:
Ύψος – Με το ζόρι 1.60.
Σώμα – Λιγότερο «μάγειρας», περισσότερο «εξαφανισμένος μαθητής γυμνασίου».
Μουστάκι – σαν εφηβική τριχοφυΐα που δεν ήξερε αν έπρεπε να μεγαλώσει ή να φύγει.
Σακάκι – τσαλακωμένο, τρύπιο, με λεκέδες από παντζάρια, σοκολάτα, αίμα και στυλό.
Ήταν τόσο βρώμικο που αν το CSI το εξέταζε, θα μπορούσε να βρει αποδείξεις για πέντε διαφορετικές δολοφονίες.
Μπαίνει μέσα, του κάνω χειραψία και η πρώτη οσμή με χτυπάει τόσο δυνατά που αν είχα φαβορίτες, θα τις τίναζε προς τα πίσω. Ήταν σαν να άνοιξα πόρτα σε υπόγειο grow room που είχε ξεχαστεί για μήνες, με τη θερμοκρασία και την υγρασία στο 100%.
Μιλάμε για τέτοια ένταση, που για μια στιγμή ένιωσα ότι θα αρχίσω να ακούω reggae από το πουθενά.
Μύριζε τόσο χόρτο που αν τον έβαζες σε ένα grinder και τον έστριβες, θα μπορούσες να δεις οράματα και να επικοινωνήσεις με άλλες διαστάσεις. Μιλάμε για τέτοια ένταση που όχι μόνο μπορούσα να καταλάβω αν ήταν indica ή sativa, αλλά σχεδόν μπορούσα να ορίσω και την περιεκτικότητα σε THC.
(Strike 1)
Και μετά, παρατηρώ τα χέρια του.
— «Πού είναι τα μαχαίρια σου;»
— «Εεε… δεν πρόλαβα να τα φέρω, σεφ.»
(Strike 2)
Δεν το ξέρει ακόμα, αλλά μέχρι το τέλος της βάρδιας, το χαμόγελό του θα είναι παρελθόν.
Η Δοκιμασία των Κρεμμυδιών
Τον αφήνω στα έμπιστα χέρια της Garde Manger chef, η οποία αν είχε superpower, θα ήταν να σε κάνει να κλαις πριν καν πιάσεις το κρεμμύδι.
Η πρώτη του αποστολή: Δύο βαθιά γαστρονόμ 1/1 γεμάτα με φρέσκα κρεμμυδάκια.
Αν η πέτρα της ψυχής στο Infinity War ήταν δουλειά στην κουζίνα, θα ήταν αυτή.
Τα πρώτα 5 λεπτά, αντέχει.
Στα πρώτα 30; Έχει το βλέμμα του Ross από τα Friends όταν του λένε “WE WERE ON A BREAK!”
Πλησιάζω. Το μακελειό έχει ήδη συντελεστεί.
— «Ρε Μιχάλη, αυτά δεν είναι ψιλοκομμένα κρεμμυδάκια! Είναι σαν να τα πάτησε αγέλη από ελέφαντες!»
Και το χειρότερο; Χρησιμοποιεί το μαχαίρι της garde manger.
— «Ρε φίλε, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΣΟΥ;!»
— «Εεε… έφυγα βιαστικά από τη σχολή και…»
Εξετάζω το σακάκι του πιο προσεκτικά.
— «Ρε φίλε, μπορώ να καταλάβω τι ΜΑΓΕΙΡΕΨΑΤΕ ΟΛΗ ΤΗ ΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ από τους λεκέδες σου. Παντζάρια, σοκολάτα, αίμα, στυλό…! ΕΙΣΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ!»
Απομακρύνομαι. Ξέρω ότι είναι ήδη ηττημένος.
Η Αιωνιότητα του Fry Section
Ξαφνικά, εμφανίζεται μπροστά μου πιο δειλός κι από την Αλίκη Βουγιουκλάκη όταν έπαιζε τη μαθήτρια.
— «Σεφ… να πάω για ένα τσιγάρο;»
(Δεν απαντάω. Τον αφήνω να το ξαναπεί.)
— «Σεφ… ένα γρήγορο τσιγάρο;»
Κατεβάζω αργά το μαχαίρι, σηκώνω το βλέμμα μου και τον κοιτάζω.
— «Ρε φίλε… δεν είσαι ούτε μία ώρα εδώ και θες τσιγάρο; ΣΟΒΑΡΑ;! Αυτό είναι το πρώτο σου service, όχι lunch break στο Starbucks!»
Αλλά η τελική πράξη του δράματος δεν έχει φτάσει ακόμα.
Service Begins: Η Μάχη των Εκδικητών
Η κουζίνα μπαίνει σε πολεμική λειτουργία.
— «ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ! ΤΡΑΠΕΖΙ 62: 1 SHRIMP CEASER, 2 GYOZAS, 1 RIBEYE MEDIUM RARE, 1 DUCK NO RICE!»
Και τότε ακούγεται η ιαχή πολέμου.
«HAIIIIIIIIIIII!»
Τι σημαίνει το “HAI” στην κουζίνα;
Το “Hai” είναι ιαπωνική λέξη που σημαίνει “ναι” ή “κατάλαβα” και χρησιμοποιείται συχνά στις κουζίνες για γρήγορη, δυνατή επιβεβαίωση.
Γιατί “Hai” και όχι “Ναι, Σεφ”;
Γιατί είναι πιο γρήγορο και πιο στρατιωτικό.
Το “Hai” στην κουζίνα είναι το αντίστοιχο του “Avengers Assemble!”
Μόλις το ακούσεις, ξέρεις ότι ο πόλεμος ξεκίνησε.
Το Τέλος του Μιχάλη
Κατά τη διάρκεια του service, το Spider-Sense μου ενεργοποιείται.
Γυρίζω.
Το fry section είναι σε κατάσταση κρίσης.
Ο Μιχάλης και ο fry cook κοιτάζονται όπως ο Captain America και ο Iron Man στο Civil War.
— «Μιχάλη, ΒΓΕΣ από το σταθμό!»
Τον βγάζω και βάζω τον Sous Chef να σώσει την κατάσταση. Η κουζίνα επαναφέρει την ισορροπία.
Μετά το service, ο Μιχάλης ξέρει.
— «Φίλε… αυτό δεν είναι για σένα. Ή σοβαρεύεσαι ή αλλάζεις καριέρα.»
Δεν λέει τίποτα. Δεν χρειάζεται να πει.
Φεύγει. Δεν ξαναγυρίζει ποτέ.
Το Ηθικό Δίδαγμα
Στην κουζίνα, καταλαβαίνεις ποιος είναι φτιαγμένος για τη φωτιά και ποιος δεν αντέχει ούτε να ανάψει το μάτι της κουζίνας.
“Κάποιοι είναι γεννημένοι μάγειρες.
Κάποιοι άλλοι… είναι σαν delivery που ξεκινάει με παπάκι χωρίς βενζίνη—και δεν φτάνουν ποτέ στον προορισμό τους.” #σεφσεάγριακατάσταση#μαγειρικήμεψυχή#ididntchoosethecheflife#youngchef#youngchefs
