Ξέρεις ότι έχεις δουλέψει πολλά χρόνια ως σεφ όταν το μόνο πράγμα που σε ηρεμεί στο σπίτι δεν είναι ο ήχος της θάλασσας ή το χαλαρωτικό τιτίβισμα των πουλιών, αλλά το γουργουρητό του απορροφητήρα. Αυτού του ακούραστου μεταλλικού μπέστ φρεντ που ρουφάει τον καπνό, το λάδι, και την τελευταία σταγόνα της ψυχής σου. Κι όταν…
Αρχαία Ελλάδα, 5ος αιώνας π.Χ. – Η πρώτη πραγματική «Iron Chef» μάχη δεν έγινε στο Τόκιο του 1993, αλλά στα συμπόσια της Αθήνας. Οι μάγειροι εκείνης της εποχής δεν ήταν απλοί μάγειρες – ήταν φιλόσοφοι της γεύσης, πολεμιστές των κατσαρολών και ιερείς του ελαιολάδου. Ας πούμε ότι βρισκόμαστε σε ένα αθηναϊκό συμπόσιο, γεμάτο πολιτικούς, ποιητές…
Κάποτε οι μάγειρες ήταν σαν τους ροκ σταρ των 90s – κουρασμένοι, μισο-αλκοολικοί, καμένοι αλλά γαμημένα αφοσιωμένοι στο χάος της κουζίνας. Μετά ήρθε ο COVID. Και ξαφνικά, το service έκλεισε, τα μαχαίρια μπήκαν στις θήκες και οι μάγειρες βρέθηκαν σπίτι να αναρωτιούνται: “Ποιος είμαι όταν δεν δουλεύω 16 ώρες τη μέρα;” “Μπορώ να έχω ζωή…
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ MICHELIN Fine dining, λένε. Βαριές λέξεις. Σοβαρό πράγμα. Μόνο που fine dining δεν είναι αυτό που νομίζεις. Δεν είναι οι σούπες-αφροί, τα «αναδομημένα» γεμιστά, τα 12 πιάτα που φεύγεις πιο πεινασμένος απ’ ό,τι ήρθες, τα σκαλιστά ραπανάκια και τα μαύρα γάντια σερβιρίσματος. Fine dining είναι κάτι που όταν το δοκιμάσεις, κυλάει…
Έμαθα να μαγειρεύω από γυναίκες. Από τη μάνα μου που μπορούσε να φτιάξει παστίτσιο για δεκαπέντε άτομα με ένα μωρό αγκαλιά, ενώ ο πατέρας μου γκρίνιαζε για τον Ολυμπιακό στο βάθος. Από τη γιαγιά μου που δεν χρειαζόταν συνταγή για τη σπανακόπιτα και με μια ματιά ήξερε αν έχει “πιάσει” το ζυμάρι. Από γυναίκες που…